Dodaj przyciski udostępniania do FacebookFacebookFacebookshare do twittertwitterTwitterShare do PinterestpinterestShare to Moreaddthisre
Megaesophagus jest stosunkowo typowym rozwojowym, oprócz nabytych, nieprawidłowości przełyku, gdzie prążkowana masa mięśniowa przełyku przestaje pracować nad zarażeniem, a także funkcjonującą, co prowadzi do różnorodnych objawów niedomykalności, a także refluksu. Wiele powszechnie ta niedomykalność występuje w krótkim okresie jedzenia i/lub picia. Ważne jest, aby odróżnić aktywne rechowanie, a także wymioty od o wiele bardziej pasywnego procesu niedomykalności z powodu choroby przełyku.
Istnieje wiele możliwych wyzwalaczy tej choroby od genetycznych u młodych szczeniąt, po uzyskane sytuacje u dorosłych zwierząt. Niektóre warunki, takie jak niedoczynność tarczycy, miastenia gravis, a także choroba Addisona mogą powodować megaesophagus w drugim. W innych przypadkach mogą być zaangażowane uraz lub infekcje wirusowe. Jednak w ogromnej większości uzyskanych sytuacji Megaesophagus nie ustalamy żadnych podstawowych przyczyn.
Rozpoznanie Megaesophagus jest zwykle dokonywane przez promieniowanie rentgenowskie, przy czym często badania barowe są przydatne w potwierdzeniu diagnozy. Leczenie może polegać na karmieniu rodzinnych zwierząt z podwyższonych powierzchni, oprócz leków objawowych, które pomogą promować przepływ żywności, w tym leki, takie jak metoklopromid, famotydyna, a także Prilosec. Prognozy dla tej choroby zostaną zorientowane na podstawie tego, czy można ustalić, jak i leczyć proces choroby leżący u ich podstaw. Jednak pod warunkiem, że wiele sytuacji nie ma podstawowych wyzwalaczy, prognozy dla zdrowego życia są często strzeżone. Wiele zwierząt rodzinnych doświadczy poważnych problemów, takich jak zapalenie płuc aspiracji, która jest główną przyczyną zachorowalności, a także śmiertelności u zwierząt dotkniętych.